"Gwiazdy Oriona" Aleksander Sowa

Uwaga, uwaga, przed przeczytaniem, zapoznaj się z opisem.   

Skonsultuj z wolnym czasem... Wciąga od pierwszych stron, bez hamulców. 

Aaaa dawno nie czytałam tak dobrej książki, bogatej w opisy pracy policji w sumie jeszcze milicji.

Spotykamy się tutaj z innym spojrzeniem na prace w policji. 

Poznajemy głównego bohatera, szeregowego Emila Stompor, inteligentnego mężczyznę, który musi poradzić sobie w świecie prawdziwych i zakorzenionych w swojej pracy policjantów.

Mamy idealnie przedstawiony opis metamorfozy jaką przechodzi mężczyzna, jak czas weryfikuj podczas pracy nad śledztwem, postanowienia i zasady policjanta.

Zmieniają się praktycznie wszystkie priorytety bohatera. Rozpoczynając karierę młody policjant musi zmierzyć się z trudnym i nietypowym zadaniem.

„Na początku zawsze jest inaczej. Wierzy się w sprawiedliwość, w dobro i zło, w pomaganie ludziom i w to, co się robi. A potem okazuje się, że to wszystko nieprawda.

-Nie ma dobra i zła?

- A jest?

-Pewnie, że jest!- odparł Emil zdumiony. – Musi być. Ktoś. Kto łamie prawo, jest zły...

- ... a kto go strzeże, jest dobry?

- Właśnie!

Wywiadowca pokiwał głową ze smutkiem.

- Sprawiedliwość zawsze tylko bywa, a jeśli jest, to zawsze tylko jakaś- powiedział i zamilkł.” 

„Policja nauczy go, że z czasem granica między dobrem i złem znika, a w każdym razie coraz trudniej ją dostrzec. Przestępstwo jest złe. Żeby walczyć ze złem, trzeba samemu stać się złym.” 

Jak na kryminał przystało, mamy morderce, który w swoich poczynaniach dopuszcza się makabrycznych morderstw. Giną kobiety, znak szczególny, rude i piękne.

Czy mamy do czynienie z zemstą czy uronieniem lub urozmaiceniem  mordercy?

Na to pytanie, będziecie musieli sobie sami odpowiedzieć, czytając książkę i poznając się bliżej z szeregowym Emilem Stompor. 

Jestem miło zaskoczona, stylem napisania książki oraz demonstrowaniem i zaznajamianiem czytelnika z bohaterami.

Autor przedstawia nam w formie monologu- pierwszoosobowej narracji, morderce, który opisuje swoje przeżycia, wspomnienia.

Natomiast kolejnym tłem jest narracja trzecioosobowa, kiedy poznajemy kolejnych bohaterów. 

Jednym słowem, książkę pochłonęłam w parę godzin, mroczna fabuła, opisy zbierania informacji, analiza i układanie wszystkiego w całość  oraz wyobraźnia zdarzeń, głównego bohatera- pierwsza klasa a wręcz vipowsko, opisana. 

Szybkie tempo akcji plus ciekawie zarysowani bohaterowie w tym morderca z umysłowym defektem, równa się , interesujący, godny uwagi i urozmaicony kryminał! 
 

Wszystkiemu dobrego smaku, dodaje to, że autor zna procedury i prace w policji, to co najważniejsze potrafi tą wiedzę przedstawić czytelnikowi w sposób czytelny, wręcz czytankowy i wyrazisty.

Gdy czytelnik przetwarzając to wszystko w swojej głowie, załącza się mu obrazek, scenka z policjantem i wczuwa się w jego prace. 

Gorąco zachęcam do lektury.

Za egzemplarz do recenzji dziękuje autorowi i wydawnictwu Lira.